قانون لباس کار و مقررات تهیه لباس کار کارگر به چه صورت است؟ لباس کار پوششی است که به منظور محافظت از کارکنان یک مجموعه، مورد استفاده قرار می گیرد. انواع لباس های کار باتوجه به موقعیت شغلی افراد در مدل های مختلفی تولید می شوند. این ابزار ایمنی متناسب با نوه شغل افراد انتخاب می شود.
استفاده از این تجهیزات علاوه بر حفظ امنیت کارکنان، موجب افزایش راندمان کاری آنها می شود. قوانین مرتبط با کار از ماده ها و پیچیدگی های بسیاری برخوردار است. حق لباس در قانون کار نیز مقررات خاصی دارد. همچنین آگاهی کارگران نسبت به این مقررات، موجب عملکرد آسان تر آن ها می شود. لازم به ذکر است زمان تعویض لباس در قانون کار قاعده های خاصی دارد.
در مقاله قبلی به بررسی تعویض لباس در قانون کار پرداخته ایم. در این مقاله قصد داریم به آشنایی با قوانین لباس کار بپردازیم. پس تا انتهای مطلب قانون لباس کار با ما همراه باشید. همچنین اگر می خواهید قیمت لباس کار را بررسی کنید، به سایت راندنو مراجعه کنید.
آنچه در ادامه می خوانیم:
- اهمیت استفاده از لباس کار و ابزار ایمنی در مشاغل
- مواد حقوقی قانون کار درباره لباس کار
- راهنمای انتخاب صحیح پوشش کار در موقعیت های مختلف
- مسئولیت تأمین لباس کار برعهده چه کسی است؟
- به طور قانونی چند دست لباس کار در اختیار کارگر قرار می گیرد؟
- در عوض لباس کار می توان هزینه آن را به کارگر پرداخت کرد؟
- سؤالات متداول
- جمع بندی
اهمیت استفاده از لباس کار و ابزار ایمنی در مشاغل
حفظ سلامت کارکنان اولین اصل مهمی است که تأمین آن برعهده کارفرما است. همانطور که می دانید محیط های شغلی مختلفی وجود دارند که خطرات جبران ناپذیری برای کارکنان به وجود می آورد. درنتیجه در صورت عدم رعایت موارد مرتبط با ایمنی یا HSE، خطرات چبران ناپذیر موجب آسیب به افراد می شود. لازم به ذکر است این خطرات تنها به فعالیت کارکنان مربوط نمی شود.
بلکه شرایط آب و هوایی نیز می تواند منجر به ایجاد آسیب هایی میان کارگران شود. سرما و گرما و شرایط آب و هوایی خاص، نقش مهمی در سلامت افراد دارد. درنتیجه اولین مبحثی که در قانون لباس کار به آن توجه می شود، اهمیت استفاده از تجهیزات ایمنی است.
بیشتر بخوانید: لباس کار چیست؟ چرا استفاده از لباس کار مهم است؟
مواد حقوقی قانون کار درباره لباس کار
ماده ها و قوانین موجود در آیین نامه استفاده از تجهیزات ایمنی بندهای مختلفی دارند. همچنین بندهای مرتبط با تهیه لباس و لوازم ایمنی بسیار زیاد هستند. در این بخش به آشنایی با مواد مهم حق لباس قانون کار می پردازیم.
ماده 1 آیین نامه تجهیزات حفاظت فردی
تهیه لباس ایمنی متناسب با شرایط شغلی اولی ماده ای است که در لیست دستورالعمل لباس کار قرار می گیرد. براساس این ماده، کارفرما با بررسی دقیق شرایط محیط کار و خطرات احتمالی باید لباس کار مناسب را انتخاب نماید.
ماده 2
ماده دوم در این آیین نامه، کارفرما را به تهیه تعداد کافی و مورد نیاز از تجهیزات ایمنی، مکلف کرده است. البته این تعداد مورد نیاز از انواع ابزار ایمنی باتوجه به سختی شرایط محیط کار در نظر گرفته شده است. همچنین تفسیر این ماده برای کارگاه ها و شرایط شغلی گوناگون، به فراگیری از خدمات مشاوره تأمین اجتماعی و قانون کار نیاز دارد.
ماده 3
آموزش روش استفاده از هر یک از تجهیزات ایمنی، از دیگر مواردی است که در قانون لباس و کفش کار وجود دارد. لازم به ذکر است ماده 91 قانون کار نیز کارفرما را موظف به آموزش برای کارکنان کرده است.
ماده 4
این ماده در قانون لباس کار شرایط نگهداری از تجهیزات ایمنی از جمله لباس کار را شرح می دهد. براساس این قانون، کارفرما باید فضای مناسب نگهداری از لباس های کارگران را فراهم نماید.
ماده 6
این ماده از آیین نامه، کارفرما را مکلف کرده است که نظارت دقیقی بر نحوه استفاده کارکنان از این تجهیزات ایمنی داشته باشد.
ماده 92 آیین نامه وسایل حفاظت فردی
طبق این ماده در صورت عدم نظارت کارفرما بر استفاده از تجهیزات ایمنی، مسئولیت تمامی زیان های وارده برعهده آن است. لازم به ذکر است ماده 95 قانون کار موضوع مشابهی با این شرایط را ارائه کرده است.
بیشتر بخوانید: زمان تعویض لباس کار
راهنمای انتخاب صحیح پوشش کار در موقعیت های مختلف
هنگام تهیه لباس کار برای کارکنان باید به عوامل مختلفی توجه داشته باشید. به عبارتی قانون لباس کار برای هر یک از مشاغل و شرایط افراد، قاعده های خاصی را در نظر گرفته است. در این بخش به نکات مهم در تهیه این تجهیزات ایمنی می پردازیم.
در نظر گرفتن موقعیت شغلی
اولین نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید، موقعیت شغلی افراد است. انتخاب لباس های کار در هر شغل با یکدیگر تفاوت دارند. به عبارتی هر مجموعه متناسب با قوانین و عرف های خاص خود، لباس کارمندان را طراحی می کند. بیشتر اداره ها و اماکن دولتی به صورت رسمی از قوانین خاصی در رابطه با پوشش کارمندان پیروی می کنند. ببه طور کلی یک بخش نامه برای این صنف های شغلی ارسال می شود که باید رعایت شود.
سازمان هایی که تعیین کننده نوع لباس کار هستند، مباحث مختلفی برای آیین نامه هایشان ارائه می کنند. به طور کلی این موضوع در قانون حق لباس کارمندان نیز اهمیت دارد. همچنین برای افرادی که در مشاغل صنعتی کار می کنند، قوانینی در نظر گرفته شده است. این قوانین علاوه بر یکپارچگی کارگران، امنیت آنها ربا نیز فراهم می کند.
توجه به جنسیت افراد
توجه به جنسیت کارکنان یکی از نشانگرهای اجتماعی است. پوشش لباس کار بانوان و آقایان در جوامع مختلف، تفاوت هایی با یکدیگر دارند. درنتیجه این موضوع اولین نکته ای است که برای انتخاب درست لباس های کار در نظر گرفته می شود.
وابستگی های مذهبی
در قانون لباس کار توجه به مذهب و دین افراد، از دیگر مواردی قابل توجه است. نوعی از لباس های خاص وجود دارند که نشان دهنده ادیان خاص هستند. به عنوان مثال مردان یهودی از یک نوع کلاه برای نشان دادن مذهب خود استفاده می کنند.
توجه به موقعیت اجتماعی
در برخی از فرهنگ ها لباس کار اشخاص در موقعیت های اجتماعی متفاوت است. به گونه ای که روحانیون از یک نوع لباس خاص استفاده می کنند. به طور مثال در روم باستان تنها سناتورها می تونستند از لباس هایی به رنگ بنفش استفاده کنند.
بیشتر بخوانید: بهترین برند لباس کار
مسئولیت تأمین لباس کار برعهده چه کسی است؟
مسئولیت تأمین لباس کارکنان به طور اصولی در قانون لباس کار برعهده کارفرما است. اما اگر بخواهیم به صورت جزئی پاسخ بدهیم، باید احکام موجود در مقررات را مطالعه نمایید. البته لازم به ذکر است که آیین نامه وسایل حفاظت فردی در خصوص لباس کارگری مرجع اصلی محسوب می شود. این آیین نامه توسط اداره کل بازرسی کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تدوین می شود.
به طور قانونی چند دست لباس کار در اختیار کارگر قرار می گیرد؟
همانطور که می دانید تهیه لباس کار طبق قانون کار برعهده کارفرما است. در پاسخ باید بگوییم هر کارفرما طبق ماده 61 آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاه ها، موظف است هر سال دو دست لباس به صورت رایگان در اختیار کارگر قرار دهد.
در عوض لباس کار می توان هزینه آن را به کارگر پرداخت کرد؟
برخی از کارفرماها به جای تهیه لباس، مبلغ آن را در اختیار کارکنان قرار می دهند. این مبحث از لحاظ قانونی مشکل خاصی ندارد. همچنین در ماده 61 آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی به این موضوع پرداخته شده است. نکته مهمی که وجود دارد، تهیه لباس کارگر است. کارفرما در صورت پرداخت مبلغ لباس به کارگر، باید به تهیه شدن آن نظارت داشته باشد.
به طور کلی این مبلغ تنها برای خرید لباس کار باید هزینه شود. درنتیجه پس از تهیه لباس توسط کارگر، کارفرما باید عوامل ایمنی و کیفیت لباس کار را مورد بررسی قرار دهد. جهت اطلاع از مبلغ حق لباس کارگران در سال 1400 می توانید قوانین درج شده در مواد قانون کار را مطالعه نمایید.
بیشتر بخوانید: ویژگی های لباس کار مناسب چیست؟ | خصوصیات لباس کار
سؤالات متداول
- حق لباس کارگران مشمول قانون کار به چه صورت است؟
بله تحویل لباس کار به کلیه کارگران مشمول قانون کار وجود دارد. از این رو هیچ تفاوتی ندارد کارگران کارگاه در کدام بخش فعالیت می کنند.
- تأیید یا عدم تأیید لباس کار تهیه شده از کارفرما به عهده چه کسی است؟
کارفرما در صورت تهیه هر یک از تجهیزات ایمنی باید از فروشگاه های معتبر خرید خود را انجام دهد. به عبارتی لباس کار مورد تایید اداره کار باید در اختیار کارکنان قرار بگیرد.
- آیا قانون، کارکنان را به استفاده از لباس ایمنی موظف کرده است؟
همانطور که در ابتدا به ماده های قانون لباس کار اشاره شد، ماده 91 تمامی کارکنان را به استفاده از لباس های کار مستلزم نموده است.
- کارفرما در استفاده یا عدم استفاده کارکنان از لباس کار، وظیفه ای دارد؟
قانوناً نظارت استفاده از وسایل ایمنی برعهده کارفرما است. درنتیجه در صورت عدم اعتنای هر یک از کارکنان، کارفرما می تواند با مراجع ذیصلاح این موضوع را در جریان بگذارد.
- نوع لباس کار مربوط به هر صنف شغلی به چه صورت تعیین می شود؟
به طور دقیق پاسخ به این سؤال، به استفاده از خدمات مشاوره تأمین اجتماعی و قانون کار نیاز دارد. شورای عالی حفاظت فنی، کارفرما را موظف به شناسایی دقیق و خطرات احتمالی موجود در کارگاه کرده است.
جمع بندی
امیدواریم که مقاله قانون لباس کار برای شما مفید واقع شده باشد. در این مقاله از مجله راندنو به آشنایی با حق لباس در قانون کار پرداخته شد. جهت خرید لباس کار می توانید با مراجعه به سایت راندنو لیست فروشندگان این تجهیزات را مشاهده نمایید. همچنین خوشحال می شویم که نظرات خود را در قسمت دیدگاه این مقاله برای ما به اشتراک بگذارید. تیم فنی راندنو آماده پاسخگویی و راهنمایی شما کاربران عزیز درخصوص هرگونه سؤالات رایج در زمینه ابزار و یراق است.