دسته‌بندی کالاها
کابل فیبر نوری یا Optical Fiber Cable کابلی است که از رشته های باریک و بلند ماده ای شفاف همچون پلاستیک یا شیشه ساخته شده است که درون یک محفظه عایق قرار گرفته است. این کابل می تواند نور را که از یک سر وارد کابل شده است، از سر دیگر خارج کند و از این طریق جریان برقرار شود. این کابل ها پهنای باند بسیار بالاتر از کابل های معمولی ارائه می دهند و می توانند داده های تصویری، صوتی و دیگر انواع اطلاعات را تا 10 گیگابیت برثانیه و بالاتر انتقال دهند. به همین دلیل قیمت کابل فیبر نوری بالا است و اغلب کارشناسان شبکه برای بهبود سرعت شبکه به خرید کابل فیبر نوری اقدام می کنند. اصلی ترین کاربرد این کابل ها در شبکه است و برای مسافت زیاد و شبکه هایی با عملکرد بالا مورد استفاده قرار می گیرد. این کابل ها بسیاری از نیازهای شبکه را برطرف می کنند به همین دلیل فروش کابل فیبر نوری بسیار رایج است.
Fiber Optic Cable کابلی در زمینه برقراری ارتباط است که می تواند داده ها را با سرعت بسیار بالا انتقال دهد. این کابل بستری امن برای جابه جایی اطلاعات فراهم می کند. کابل فیبر نوری از سه بخش مرکز یا هسته (core)، لایه پوشش دهنده یا روکش و رویه نهایی یا بافر تشکیل شده است. هسته این کابل ها از جنس شیشه است به همین دلیل سیگنال های نوری به راحتی در آن جابه جا می شوند.
در قرن های اخیر دانشمندان به این فکر افتادند که به واسطه نور اطلاعات را در جو زمین جابه جا کنند. اما موانع زیادی همچون گرد و غبار، مه، دود، برف، باران و ... برای انجام این کار وجود داشت. به همین دلیل از لوله ها و کانال ها برای هدایت نور استفاده کردند. نور داخل این کانال ها به واسطه آینه ها و عدسی هایی هدایت می شدند که تنظیم آن ها کار بسیار دشواری بود. به همین دلیل انتقال نور عملاً به پروژه ای ناممکن تبدیل شد.
می توان گقت اولین تلاش در روند تکاملی ارتباطات نوری توسط الگساندر گراهام بل صورت گرفت. این دانشمند در سال 1880 و چهار سال پس از اختراع تلفن، تلاش کرد از طریق فوتون سیستمی به نام تلفن نوری به وجود بیاورد که بتواند صدا را تا فواصل چند صد متر منتقل کند. دستگاه بل تا فواصل 200 متری کار می کرد اما از لخاظ تجاری پروژه موفقی نبود.
قبل تر از گراهام بل کاکو و کوکهام انگلیسی شیشه را به عنوان محیطی برای انتشار نور مطرح کرده بودند اما در رسیدن به اهداف خود ناکام ماندند. سرانجام در سال 1960 میلادی هنگامی که اشعه لیزر اختراع شد، ارتباط فیبر نوری نیز ممکن گردید. در سال 1966 دانشمندان به کمک الیاف نازک شیشه ای توانستند نور را هدایت دهند که این کار سبب سودمندی بسیار زیاد شد. زیرا فیبر نوری بسیار سبک تر و ارزان تر از کابل های مسی بود. در عین حال سرعت انتشار آن نیز چندین هزار برابر کابل مسی بود.
در اوایل دهه 60 در ایران فعالیت های پژوهشی در زمینه فیبر نوری در پژوهشگاهی در پونک تهران انجام شد. در سال 1367 نیز کارخانه تولید فیبر نوری در یزد افتتاح شد. در سال 1373 نیز تولید فیبر نوری با ظرفیتی معادل 50 هزار کیلومتر در ایران آغاز شد. پس از تولید کابل های فیبر نوری پروژه های شهری و بین شهری در ایران آغاز شد.
کابل های نوری از یک هسته و یک لایه روکش تشکیل شده اند. ضریب شکست میان این دو لایه با هم تفاوت دارد به همین دلیل محیطی برای انعکاس داخلی به وجود می آید. روکش در این فیبرها اغلب از پلیمر آکریلات ساخته شده است. زیرا دوام بالایی دارد و از فیبر در برابر آسیب های محیطی محافظت می کند. فیبرها نیز به صورت روکش دار تکی یا دسته ای هستند که لایه ای از رزین سخت اطراف آن ها کشیده شده است. در کابل های مختلف فیبر نوری چندین لایه غلاف محافظ به کار می رود که البته به نوع کاربرد آن ها بستگی دارد.
به طور کلی اجزای کابل فیبر نوری به صورت زیر است:
هسته Core: هسته قسمتی از کابل است که سیگنال های نوری را انتقال می دهد. این سیگنال ها از مرکز ارسال شده اند. هر چه قطر هسته بزرگتر باشد، توانایی انتقال اطلاعات نیز بیشتر است. کابل فیبر نوری 2 کور، 4 کور، 12 کور و دیگر موارد در بازار موجود است.
روکش فلزی: روکش سیگنال های نوری را به داخل هسته بازتاب می دهد. این کار باعث می شود اطلاعات داخل هسته محفوظ بمانند.
روکش: روکش اغلب از پلاستیک چندلایه تشکیل شده است. نقش روکش حفاظت از کابل در برابر آسیب احتمالی است.
کابل های نوری سیگنال های ارتباطی را از طریق پالس های نوری تولید شده توسط ال ای دی یا لیزر انتقال می دهد. این کابل ها از تعدادی رشته شیشه ای تشکیل شده است که هر کدام به نازکی تار مو هستند. مرکز هر رشته هسته یا Core نامیده می شود. به طور کلی کابل های فیبر نوری در دو دسته زیر تولید می شوند:
این کابل ها براساس کاربردشان نیز به دو دسته کابل فیبر نوری Outdoor و کابل فیبر نوری Indoor تقسیم بندی می شوند. از کابل های Outdoor در خارج محیط ها و از نوع Indoor در محیط های مسقف و داخل مجموعه ها استفاده می شود.
کابل DROP کابلی است که در کابل کشی فیبر نوری به کار می رود. این محصول در مناطق مسکونی و اداری در داخل و خارج ساختمان به کار گرفته می شود. در پروژه های FTTH این کابل را می توانید مشاهده کنید. این کابل هم برای نصب در داخل ساختمان و هم در خارج ساختمان مناسب است. اگر روکش کابل دراپ LSZH یا LSOH باشد، می تواند در برابر اشعه فرابنفش از خود مقاومت کند. همچنین در اثر سوختن دود و گاز سمی هالوژن تولید نخواهد کرد.
در حال حاضر در بسیاری از شبکه های امروزی از این کابل ها استفاده می شود. به همین دلیل شرکت های زیادی به تولید کابل فیبر نوری می پردازند که از مشهورترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
این شرکت در سال 1363 تاسیس شده است و در حال حاضر انواع کابل مسی، فیبر نوری، آلومینومی و ... تولید می کند. این شرکت ایرانی توانست سهم بزرگی از بازار برق ایران را به خود اختصاص دهد. شهید قندی از نخستین شرکت هایی بود که موفق به دریافت ایزو و استانداردهای ملی و بین المللی شده است.
رفسنجان از دیگر شرکت های نام آشنا در زمینه تولید انواع کابل به خصوص کاربرد مخابراتی است. این شرکت از سال 1360 فعالیت خود را آغاز کرده است و امروزه توانسته کابل های باکیفیت و در سطح استاندارد جهانی به بازار عرضه کند.
قیمت این تجهیزات به مواردی همچون تعداد کور، نوع کابل، جنس روکش، متراژ، برند و شرکت سازنده بستگی دارد. همچنین تست کابل فیبر نوری نیز یکی از مهم ترین موارد در قیمت این محصولات هستند.
برای خرید کابل فیبر نوری می توانید از بخش بالای همین صفحه، کالای مورد نظر خود را انتخاب کنید و مشخصات فنی کالا را مشاهده نمایید. سپس قیمت کالا را در فروشگاه های مختلف با یکدیگر مقایسه کنید و بصورت مستقیم با فروشنده مورد نظر ارتباط برقرار نمایید. راندنو امکان مشاهده لیست قیمت کابل فیبر نوری و برقراری ارتباطی بدون واسطه با فروشندگان را برای شما فراهم می سازد.
